இதற்காகச் சில தென்னைகளை வெட்டச் சொன்ன சமயத்தில் தவிர்க்க இயலாத நிலையில் 8 தென்னம்பிள்ளைகளில் ஒன்றை மட்டுமே நான் பறிகொடுக்க நேர்ந்தது. அவற்றை வெறும் அஃறிணைகளாக நான் பார்க்கவில்லை. எனது உற்ற நண்பனாகவே பாவித்து வந்தேன். வீட்டோடு உரசும் மற்றொரு தென்னம்பிள்ளையை வெட்ட சுட்டிக்காட்டியபோது, “என்னோடு சுக- துக்கங்களில் வளர்ந்த நல்ல நண்பன் அவனை இழக்க முடியவே முடியாது! வீட்டை வளைச்சு கட்டுங்க போதும்!” எனச் சொல்லிவிட்டேன். இன்றும் மரங்களுக்கேற்ப வளைந்து நெளிந்தும், கட்டிய தளத்தில் உரசலோடும் உயிர் பிழைத்த உற்சாகத்தில் நன்றி சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறது அந்தத் தென்னம்பிள்ளை~இக்வான் அமீர்.
மே 29, 1977, அசோக் லேலண்ட் நிறுவனத்தில் அப்போது மூன்றாமாண்டு பயிற்சியாளராக பணிபுரிந்து வந்த அன்றைய மாலை நேரம். நிறுவனத்து...
அரசு பள்ளியில் படித்த அந்த நான்காம் வகுப்பிலிருந்தே எனது வாசிப்பு ஆரம்பமாகிவிட்டதை ஏற்கனவே தெரிவித்துள்ளேன். இந்த வாசிப்பின் அதி தீவிரம...
அன்புள்ள தம்பி சீமானுக்கு, “நலம் பெற வாழ்த்துகள்..!” தங்களை, இந்த மடல் நல்ல உடல் நிலையுடனும், வீரியமான நல்லெண்ணங்களுடனும் சந்திக்கு...
காலிலிருந்து பிறந்தவனோ.. காலால் உதைக்கிறீர்! எப்போதும் ஒடுக்கப்பட்டவனோ.. அடித்து வதைக்கிறீர்! ஜெயராஜ் - பென்னிக்ஸ் இருவரையும் கொன்ற...
என்னை நீங்கள் மன்னிக்க வேண்டும் என்று முதலிலேயே கேட்டுக் கொள்கிறேன். ஒவ்வொரு தொடர் நிறைவடையும்போதும். அதன் தொடர்ச்சியை அடுத்த தொடரில...
"எந்தப் பிரச்னையும் இல்லாம... சிறப்பா டூட்டி பாத்ததற்கு கும்பிட்டுக்கிறேன்... கோபாலு..!”
ஒவ்வொரு மனிதனும் நியாயமான தன் அன்றாட தேவைகளுக்கு தனது வாழ்வில் பல லட்சங்களை சம்பாதிக்க வேண்டியிருக்கிறது. ஆனால், மனிதனின் வாழ்நாள் என்...
