NewsBlog

Sunday, September 11, 2016

எனது பார்வையில்: எனக்கு ஆண்களை மிகவும் பிடிக்கும்..!



மூன்று ....... லட்சுமிகள் - அக்கா, தங்கைகள் மறக்கவே முடியாத அச்சாய் என் மனதில் பதிந்து போனவர்கள். எனது உயர்நிலைப் பள்ளி நாட்களில், எல்லா திறமைகளுடனும் முதல்வனாக இருந்த என்னை சரிய வைத்த பெயர் அது. அரும்பு மீசை துளிர்விடும் அந்தப் பருவத்தில் என்னை கவிதைப் பாட வைத்த பெயர். மனதைப் பிழிந்து பிழிந்து எழுத வைத்த பெயர்.

அதனால், இந்த லட்சுமிகள் தாங்கி வரும் பெயர்கள் என்னை இப்போதும் எனது பள்ளிப் பருவத்து 70-களில் நுழையச் செய்துவிடும்.

இப்படியான ஒரு பெயர் கொண்ட தோழி Jaya Lakshmi அண்மையில் எனது முகநூல் நட்பு வட்டாரத்தில் இணைந்தவர். இந்தப் பெயரால், 70-களின் வியப்புடனேயே எட்ட நின்று வியக்கிறேன் நான். முகநூல் வட்டத்தில் சில பெண்கள் தங்களை சகோதரிகள் என்று சொல்வதை விரும்பவில்லை என்று தெரிவித்து பதிவிட்டிருந்த காரணத்தினால்தான் நான் இங்கு தோழி என்ற சொல்லாடலை கையாள வேண்டியிருந்தது. இதனால், நெருக்கமோ, விலகலோ பொருளாகாது என் வரம்பு என்னவென்று ஏற்கனவே தீர்மானமாக தெரிவதால்! இது ஒரு அடையாள சொல்லாடல் என்பது மட்டுமே நிஜம்.

தோழி Jaya Lakshmi ன் இந்த முகநூல் பதிவு https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1615544308740289&id=100008542061563 என்னை ஏனோ கவர்ந்ததால்... மிகவும் மகிழ்வுடன் எனது வலைப்பூவின் “எனது பார்வையில்“ மீள்பதிவு செய்கிறேன். ஒவ்வொரு மனிதனுள்ளும், மனிஷியுள்ளும் எத்தனை எத்தனை எண்ண ஆர்ப்பரிப்புகள் என்ற வியப்புடனேயே... நான்..! - இக்வான் அமீர்

“““““““““““““““““““““““““““““““““
Jaya Lakshmi


பெண்மையை மதித்த பாரதி இனத்திற்கு இது சமர்ப்பணம்:

"அவளுக்கு ஆம்பிளைகளை தான் பிடிக்கும்'' என்னைப்பற்றிய மற்றவர் கருத்து...

என்றுமே நான் ஆதை மறுத்ததில்லை.இதை எதிர்பாலின ஈர்ப்பு என்றாலும் கவலைப்படமாட்டேன்.

என் வாழ்வின் முதல் ஆண் என் தந்தை.அறிவும்,அன்பும் நிறைந்தவர்.நான் அறிந்தவை பெரும்பாலும் என் தந்தையின் சீதனம்.சிறு விஷயத்தையும் எப்படி அழகாய் செய்வது என்பதை கற்றுத்தந்தவர்.ஆணின் தைரியத்தை என்னுள் விதைத்து வளர்த்தவர்.இறக்கும் வரையிலும் அவருக்கு'டே ராஜா'தான் நான்.என் தாயுமானவர்.

அடுத்து என் தாத்தா.

தாயின் தந்தை.அவரின் கண்டிப்பும்,காேவமும் ஊரறிந்தது.ஆனால் பேரப்பிள்ளைகள் விஷயத்தில் குழந்தையாகி விடுவார். நானும் தம்பியும் பெரும்பாலும் தாத்தாவிடம் தான். எந்த பேரப்பிள்ளைக்கு உடம்பு சரியில்லை என்றாலும் ஊருக்கு தூக்கி சென்றுவிடுவார்.அன்பாகப்பேசயே மருந்தை குடிக்கவைத்து விடுவார்.

சுந்தரவடிவேலு-அண்ணன். பெரியம்மா மகன். இவர் பிறந்ததிலிருந்தே தாத்தா தான் வளர்த்தார். கிட்டதட்ட 11 வயதுவரை என்னை உப்புமூட்டை சுமந்தே நடந்தவன். இருவருக்கும் அப்படி ஒரு ஈர்ப்பு. யாராவது என்னை'கருவாச்சி' என்றழைத்தால் மண்டையை உடைத்து விடுவான். ஆனால் அவன் மட்டும் அப்படித்தான் அழைப்பான்.

மற்ற அண்ணன்களுக்கு நான் 'தங்கம், அம்மிணி'தான்.

பெரும்பாலான குடும்ப சண்டைகளில் இன்று வரை எங்கள் பக்கம்தான் நிற்பார்கள்.

காெஞ்சம் வளரந்தபின்.

+2வில்.

எங்கள் வகுப்பில் 11 பேர். 3 ஆண்கள் 8 பெண்கள். அதில் மனாேகரன்தான் ராெம்ப குளாேஸ். நிறைய விஷயங்களை ரசிக்க கற்றுத் தந்தவன்.

பெண்கள் பசங்களிடம் பேசுவதே ராெம்ப குறைவு. என்னைத்தவிர எல்லாேருமே நல்லா கலரா அழகா இருப்பாங்க. நாலு பென்ச். இரண்டு வரிசை. முதல் வரிசையில் மூன்று பேரை அமரச் சாென்னாலும் வரமாட்டாங்க. நான் மட்டும் தான். எனக்கு பின்னால் பசங்க. நா அப்படி அமர்ந்ததே அவர்களை மரியாதை படுத்தியது பாேலுணர்ந்தார்கள். இரண்டாம் வருடத்தில் நானும் மனாேவும் ராெம்ப நெருக்கம். அவன் பள்ளிக்கு வரலைனா எனக்கு தலைவலி வந்துவிடும். இதனால் நாங்கள் இருவரும் காதலிப்பதாக கிசுகிசு கூட கிளம்பியது. ஆனால் அவன் ஒரு பெண்ணையும் நான் வேறாெருவரையும் காதலிப்பது எங்களுக்கு மட்டுமே தெரிந்த ரகசியம். இப்படி ஒரு நட்பு எப்படி சாத்யமானதென்று இதுவரை எனக்கே தெரியாது. தாெடர்பற்று பாேனாலும் நான் மிகவும் விரும்பிய நட்பு அது.

அடுத்து வந்த பதினாெரு ஆண்டுகளை என் வாழ்விலிருந்து கிழித்து விட்டேன்.

அதற்கடுத்து வந்த இந்த பதினெட்டு ஆண்டுகளில் முக்கியமானவர்கள்

கிருஷ்ணன்  என் அன்பான கணவர்.

அடுத்து மகாலிங்கம் என் பாஸ்.

முதலாமவரின் ஆறுதலும், தேற்றுதலும் இல்லாதிருந்தால் நான் என்னவாகியிருப்பேன் என்று எனக்கே தெரியாது.

இரண்டாமவர் என் உழைப்பை சரியான முறையில் பயன்படுத்தி தானும் உயர்ந்து என்னையும் உயர்த்தியவர். அடுத்து பென்சில் கம்பெனியின் நிர்வாகத்தினர். உற்பத்தியை விட பெண்களின் பாதுகாப்பையே முன்னிருத்துபவர்கள். ஒற்றை ஆளாய் இரவு 12 மணி வரை இருந்திருக்கிறேன். இது பாேல எந்த நிறுவனமும் இருக்க முடியாது என்று அழுந்தச் சாெல்வேன். இங்கிருந்த பத்து ஆண்டுகளும் என் வாழ்வில் வசந்தகாலமே.



அடுத்து நீங்கள்தான்.

பாெழுது பாேக்காய் ஆரம்பித்த நட்புகளில் தான் எத்தனை அன்பு. முகமறியாவிட்டாலும் எத்தனை கரிசனம். நண்பனாய், தம்பியாய், தகப்பனாய் எத்தனை உறவுகள். மார்க்கிற்கு என் நன்றிகள். முகநூல் நட்பில் ஒரே ஒருவரை தவிர யாரையும் சந்தித்து இல்லை. ஆனாலும் நான் வியாபாரம் ஆரம்பித்தபாேது பாெருளுதவி செய்ய வந்த நட்பை என் உயிருள்ளளவும் மறக்கமுடியாதே. எப்பாெழுது பேசினாலும் நான் மறுத்ததற்கு ஆதங்கப்படுவார். இந்த ஒரு வார்த்தையே எனக்கு கூடுதல் பலமளிக்குமல்லவா.

எனக்கு நண்பர்கள் குறைவுதான். ஆனால் நிறைய பேருக்கு நான் உயிர்த்தாேழி. ஆண்களாேடு ஒத்துப்பாேகுமளவு என்னால் பெண்களாேடு இருக்கமுடிவதில்லை.

பெரும்பாலான பேச்சுக்கள் வீண் புரளியிலும் வேண்டாத சண்டையிலுமே முடிப்பதினால் என்னவாே.

சந்தாேஷ்... என் தங்கை மகன்.

எங்கள் மகிழ்ச்சியே அவன் மகிழ்ச்சி. எங்கள் முகம் காெஞ்சம் சாேர்ந்தாலும் தானும் வாடிவிடுவான். அன்புச்செல்வம் அவன்.

எல்லாேருமே நல்லவங்கதானா உனக்குனு யாராே கேக்கறீங்கனு தெரியுது. எனக்கு பூக்களைத்தான் பிடிக்கும்.

என் தாேட்டத்து பூக்கள் மட்டுமே உங்கள் பார்வைக்கு. முட்களை நானே விரும்பாத பாேது உங்களுக்கு எப்படி தருவேன்.

இதில் ஓரிருவரைத்தவிர யாரிடமும் ஆழமான அன்பைத் தவிர வித்யாசமாய் உணர்ந்ததில்லை நான்.

தங்கள் ஆளுமையினாலும், அன்பாலும் ஆட்காெண்டவர்களை எப்படி தவிர்ப்பேன்..

இது ஆண்களைப் பற்றிய பதிவல்ல.

பெண்களுக்கானது.

சரியான நண்பர்களை தேர்ந்தெடுக்கும் பாேது நம் வாழ்க்கைப் பயணமும் சிறப்பானதாகும்.

மறுபடியம் சாெல்வேன் எனக்கு

ஆண்களை

மிகவும் .... பிடிக்கும்.



Share:

0 comments:

Post a Comment

NewsBlog

NewsBlog

NewsBlog

Powered by Blogger.

Text Widget

Blog Archive

Pages

Labels

Blog Archive