1990-களின் ஒரு வெள்ளிக்கிழமை.
சென்னை அண்ணாசாலை மக்கா மஸ்ஜித்.
மக்கா சுடர் இதழ் ஆசிரியரும், மக்கா மஸ்ஜிதின் தலைமை இமாமுமான மௌலான சுலைமான பாகவி அனல் கக்க உரையாற்றிக் கொண்டிருந்தார். கையில் ஐ.எஃப்.டி வெளியீட்டு திருக்குர்ஆன் மொழியாக்கம்.
மௌலானாவின் உரை முழுவதும் திருக்குர்ஆன் வெளியீட்டுக்கு எதிராகவே இருந்தது. கூடவே, மொழியாக்க பணிகளில் தம்மை அர்ப்பணித்துக் கொண்டிருந்த மௌலான குத்புத்தீன் பாகவிக்கும் அர்ச்சனை.
அப்போதுதான், ஐ.எஃப்டி. நிறுவனம் மூதறிஞர் ஜமீல் அஹ்மது சாஹெபின் தளராத முயற்சியால் தமிழ் கூறும் நல்லுலகு பயன்பெறும் விதமாக திருக்குர்ஆன் மொழிபெயர்ப்பை வெளியிட்டிருந்தது. அதுவும், பெரும் அறிஞர்கள், தமிழ் மொழி வல்லுநர்கள், ஆர்வலர்கள் கொண்ட குழுவுடன் இணைந்து பெரும் சிரமங்களுக்கு மத்தியில் அது வெளியாகியிருந்தது.
திருக்குர்ஆன் மொழியாக்கம் வெளியீட்டு அறிமுகமாக வெள்ளிக்கிழமையில் முக்கிய பள்ளிகளுக்கு கொண்டு சேர்ப்பதென முடிவாகியிருந்தது.
அண்ணாசாலை மக்கா பள்ளிக்கு செல்ல தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டிருந்த குழுவில் மௌலானா குத்புத்தீன் அஹ்மது பாகவி ஐ.எஃப்.டியைச் சேர்ந்த தம்பி அஷ்ரப் அலி மற்றும் பலர் இருந்தனர்.
இந்தத் தகவல், மௌலான சுலைமான் பாகவிக்கு தெரிந்து அவர் எங்களை வெள்ளிஉரையில் விளாசிக் கொண்டிருந்தார். கேட்போரை ஆக்ரோஷமாக்கி உணர்ச்சிவசப்பட வைக்கும் முறைமை அது! எதுவும் நடக்கலாம் என்ற நிலையில் திருக்குர்ஆன் பிரதிகளோடு பள்ளிக்கு வெளியில் நாங்கள்.
அந்தச் சூழலில்தான், ஆப்கானிஸ்தானை ஆக்கிரமித்து (1979-1988) அந்த நாட்டு மக்களை அடிமைப்படுத்தி வைத்திருந்த ரஷ்ய கரடி தனது படைகளை திரும்பப் பெற்று நாட்டைவிட்டு வெளியிருந்தது. ஈடு இணையற்ற முஜாஹிதீன்களின் கொரில்லாப் போராட்டத்தை தாக்கு பிடிக்க முடியாமல் பலத்த இழப்புக்கு ஆளாகி வெளியேறியிருந்தது. ஒருவிதத்தில் அது புறமுதுகு எனலாம்.
ஆப்கானிஸ்தானை ஆக்கிரமித்து தனது இறைமறுப்பு கொள்கைகளை அந்த மக்கள் மீது திணித்திட முயன்ற ரஷ்ய ஏகாத்திபத்யம் படுதோல்வி அடைந்தது. வெறும் விரல் விட்டு எண்ணக்கூடிய ஆப்கானின் சுதந்திரப் போராளிகள் ஒரு வல்லரசை வீழ்த்தியதற்கு பின்புலமாக இருந்தது இறைவேதமான திருக்குர்ஆன்தான்!
இறைநம்பிக்கையாளர்களை ஓரணியில், திரட்டி அவர்களை எஃகு நிகர் அரணாக்கி, சொற்ப ஆயுதங்களைக் கொண்டு சர்வ வல்லமையுள்ள செம்படையினரை ஓட ஓட விரட்டச் செய்த நவீன வரலாற்று நிகழ்வு அது.
20-ம், நூற்றாண்டில் வீரம் சொரிந்த அறப்போராட்டத்தின் மூலமாக ஆக்கிரமிப்பாளரை ஆப்கானிஸ்தான் முஜாஹிதீன்கள் விரட்டியடித்தனர். அதற்காக அவர்கள் கொடுத்த விலையும் சாதாரணமானதல்ல. மனைவி, மக்கள், உற்றார், உறவுகள், வீடு. வாசல்கள் என்று அனைத்தையும் இழந்துதான் அந்த களத்தில் அவர்கள் வெற்றி பெற்றிருந்தார்கள்.
ஆக்கிரமிப்பாளர்களுடனான அந்த யுத்தத்தில் முஜாஹித் ஷஹீத் அப்துல்லாஹ் ஆஸம் மற்றும் அவரது இரண்டு மகன்கள் முன்னணியில் இருந்தனர். பயணித்த வாகனத்தில் அவர்கள் குண்டுவைத்து கொல்லப்பட்டபோது, துன்பகரமான அந்த செய்தியை அவரது மனைவியார், “எல்லா புகழும் இறைவனுக்கே!” – என்ற ஒற்றை வரியில் தாங்கிக் கொண்டார்.
ஆக்கிரமிப்புக்கும், அநீதிக்கும் எதிரான ஆப்கானிஸ்தான் யுத்தத்தில் மறுமையை முன்வைத்து நடந்த அந்த அறப்போரில் ஒவ்வொரு போராளியும், அவரது குடும்பத்தாரும் திருக்குர்ஆனின் வார்ப்பாகவே இருந்தார்கள்.
அப்துல்லாஹ் ஆஸம் வீர மரணம் அடைந்தபோது, அல் ஜிஹாத் என்ற பத்திரிகை அவரைப் பேட்டிக் கண்டது. அப்போது, அந்த முடிவு (தனது கணவரும், பிள்ளைகளும் கொல்லப்பட்டது) தான் எதிர்பார்த்ததுதான் என்கிறார். தனது எஞ்சிய பிள்ளைகளையும் இறைவழியில் அர்ப்பணிக்க தயாராகவே இருக்கிறேன் என்று கணல் கக்குகின்றார்.
அவரது ஐந்து வயது மகன் அந்த பேட்டியில் இப்படி சொல்கிறான்:
உன் வயதென்ன?
ஐந்து.
உன் தந்தை எங்கிருக்கிறார்?
சொர்க்கத்தில்.
தந்தையை கொலை செய்தது யார்?
இறைமறுப்பாளர்கள்.
எவ்வாறு கொன்றார்கள்?
வாகன இருக்கையின் கீழ் குண்டு வைத்து கொன்றார்கள்.
அவர்களோடு இருந்தவர்கள் யார்?
அண்ணன் முஹம்மதுவும், இப்ராஹீமும். இவர்களும் தந்தையாருடன் சொர்க்கத்தில் இருப்பார்கள்.
அவர்களிடம் செல்ல விருப்பமா?
ஆமாம்! நானும் ஷஹீதாகி (அறப்போரில் கொல்லப்பட்டு) என்னை கப்ரில் (மண்ணறையில்) வைத்தவுடன், வானவர் தலைவர் ஜிப்ரீயல் என்னை அவர்களிடம் (தந்தையார் மற்றும் சகோரர்கள்) அழைத்துச் செல்வார்.
ஆக, அக்கிரமத்துக்கும், அநீதிக்கும் எதிரான வலிமையான, சிதைக்க முடியாத மனப்போக்கை திருக்குர்ஆன் ஏற்படுத்தியதே செம்படையை ஆப்கானிஸ்தானிலிருந்து விரட்ட காரணமானது.
இந்த வரலாற்று சூழலில்தான், திருக்குர்அன் பல்வேறு சிரமங்களுக்கிடையே தமிழில் மொழியாக்கம் செய்யப்பட்டிருந்தது.
மொழியாக்க அறிமுகத்துக்காக, அண்ணாசாலை மக்கா மஸ்ஜித்துக்கும் சென்றிருந்தோம்.
உள்ளே மெளலானா சுலைமான் பாகவி எங்களை கடுமையாக விமர்சனம் செய்து கொண்டிருந்தார்.
இந்நிலையில், வெளியில் திருக்குர்ஆன் பிரதிகளை இருகைகளிலும் ஏந்தியவாறு, சற்று உயரமான இடத்தில் நின்றுகொண்டு நான் இப்படி முழங்கலானேன்:
“ரஷ்ய கரடியை ஆப்கானிஸ்தானிலிருந்து ஓட ஓட விரட்டிய வேதநூல் இது! ரஷ்ய கரடியை ஆப்கானிஸ்தானிலிருந்து ஓட ஓட விரட்டிய திருக்குர்ஆன் இது!”
மெளலான சுலைமான் பாகவியின் உரையால் உணர்ச்சிவசப்பட்டு எங்கள் மீது வன்முறையை பிரயோகம் செய்ய வந்தவர்கள் நாங்கள் கொண்டுவந்திருந்த நூற்றுக்கணக்கான திருக்குர்அன் பிரதிகள் மக்களிடம் சேர்ந்துவிட்டதை நேரில் கண்டு இயலாமையால் திரும்பி சென்றுவிட்டார்கள்.
வைகறை நினைவுகள் இறைவன் நாடினால்… தொடரும்.
வைகறை நினைவுகள் முந்தைய தொடர்களை வாசிக்க:
வைகறை நினைவுகள் பகுதி 1: கருணையாளனான இறைவன் அவரது பாவங்களை மன்னிப்பானாக: - http://ikhwanameer.blogspot.in/2015/07/1.html
வைகறை நினைவுகள் பகுதி 2: இந்நேரம் புதைச்ச இடத்தில் புல் முளைச்சிருக்கும்: http://ikhwanameer.blogspot.in/2015/07/2.html
வைகறை நினைவுகள் பகுதி 3: நிழலாய் நின்ற அந்த இருவர்: http://ikhwanameer.blogspot.in/2015/07/3.html
வைகறை நினைவுகள் பகுதி 4: நீண்ட தேடல்களின் அந்த முடிவில்: http://ikhwanameer.blogspot.in/2015/07/4.html
வைகறை நினைவுகள் பகுதி 5: மறக்க முடியாத அந்த இரவு: http://ikhwanameer.blogspot.in/2015/07/5.html
வைகறை நினைவுகள் பகுதி 6: அதிபதியின் தர்பாரில் ஆஜரான ஓர் அடியான்: http://ikhwanameer.blogspot.in/2015/07/6.html
வைகறை நினைவுகள் பகுதி 7: சுமக்க முடியாத பாரத்தை சுமத்துவதில்லை: http://ikhwanameer.blogspot.in/2015/07/7.html
வைகறை நினைவுகள் பகுதி 8: யாகூப் மேமன் தண்டனை கூனி குறுகிப் போகிறேன் நான்: http://ikhwanameer.blogspot.in/2015/07/7_31.html
வைகறை நினைவுகள் பகுதி 9: இறைவனின் பிரதிநிதியா? குரங்கின் சந்ததியா?: http://ikhwanameer.blogspot.in/2015/08/9.html
வைகறை நினைவுகள் பகுதி 10: http://ikhwanameer.blogspot.in/2015/08/10.html
வைகறை நினைவுகள் பகுதி 11 : நான் தொலைந்து போனது இங்குதான் : http://ikhwanameer.blogspot.in/2015/08/11.html
வைகறை நினைவுகள் பகுதி 12: இதோ என் இப்ராஹீமா: http://ikhwanameer.blogspot.in/2015/08/11_14.html
வைகறை நினைவுகள் பகுதி 13: ஒரு கேள்விக்கு விடை தேடி நான்: http://ikhwanameer.blogspot.in/2015/08/13.html
வைகறை நினைவுகள் பகுதி 14, ஒரே டேக்கில் ஓகே: http://ikhwanameer.blogspot.in/2015/08/14.html
வைகறை நினைவுகள் பகுதி 15: வெளிச்சத்துக்கு வராத பாசங்கள்: http://ikhwanameer.blogspot.in/2015/08/15.html
வைகறை நினைவுகள் பகுதி 16 : கதைச் சொல்லியாய் மழலைப்பிரியன்: http://ikhwanameer.blogspot.in/2015/08/16.html
வைகறை நினைவுகள் பகுதி 17: பாகல் கொடி : http://ikhwanameer.blogspot.in/2015/08/17.html
வைகறை நினைவுகள் பகுதி 18: மறக்க முடியாத அந்த குட்டிச் சுவர்: http://ikhwanameer.blogspot.in/2015/09/18.html
வைகறை நினைவுகள் பகுதி 19: அந்த இருபது ரூபாய்: http://ikhwanameer.blogspot.in/2015/09/19.html
வைகறை நினைவுகள் பகுதி 20: பாதுகாத்துவரும் அந்த இரண்டு மடல்கள்: http://ikhwanameer.blogspot.in/2015/09/20.html
வைகறை நினைவுகள் பகுதி 21: உள்நாட்டு அஞ்சல் பரிச்சயம் செய்த அழகிய ஒளிவிளக்கு: http://ikhwanameer.blogspot.in/2015/09/21.html
வைகறை நினைவுகள் பகுதி 22: வாழ்க்கையைப் புரட்டிப் போட்ட நடுநிசி இரவு: http://ikhwanameer.blogspot.in/2015/10/22.html
வைகறை நினைவுகள் பகுதி 23: மர்யம் ஏன் அழுதாள்?: http://ikhwanameer.blogspot.in/2015/10/23.html
வைகறை நினைவுகள் பகுதி 24: வேட்டைக்காரன்: http://ikhwanameer.blogspot.in/2015/12/24.html
வைகறை நினைவுகள் பகுதி 25: லென்ஸ் விழி வழியே..: http://ikhwanameer.blogspot.in/2015/12/25.html
Mashaallah nalla ninavu sariyan tharunathil poruthamana pathivu.Vazthukkal.
ReplyDeleteமாஷா அல்லாஹ்.....எங்களைப் போன்ற உழியர்களுக்கு உத்வேகம் அளிக்கும் சம்பவம்
ReplyDelete